-
Trzy aspekty procesu odpodmiotowienia robotników budowlanych
(…) walka kapitału o odpodmiotowienie robotnika rozgrywa się w mętnej sferze zjawisk nieoficjalnych i poufnych, które rejestruje wiedza potoczna, przekazywana młodszym robotnikom przez starsze pokolenia.
-
Pracownicy magazynowi i transportowi – przyszły bastion zorganizowanej siły roboczej?
Zakłady pracy w imperium Bezosa pod wieloma względami bardziej przypominają XIX-wieczne fabryki niż to, co odpowiada współczesnemu wyobrażeniu „społeczeństwa postindustrialnego”.
-
Zacofani robotnicy
Dlaczego zwykli robotnicy mieliby porzucić zacisze swoich domów oraz spokój swych rozrywek i podjąć emocjonalne ryzyko uczestnictwa w walce, która wymaga zaufania do innych ludzi i może zawieść ich nadzieje, dla jakiegoś trywialnego żądania — skoro po jego realizacji będą mniej więcej w tym samym położeniu, co wcześniej?
-
Wrócić do korzeni strajku
(…) polski ruch związkowy w większości rozumie politykę w kategoriach relacji z partiami politycznymi. Nie posiada samodzielnej wizji dotyczącej tego, jakiego systemu zbiorowych stosunków pracy potrzebuje.
-
Robotniczy radykalizm Solidarności
Z wypowiedzi przywódców PZPR-u i z prasy partyjnej widać było, że sprawa samorządności pracowniczej stała się kluczowym punktem konfrontacji w stosunkach między Solidarnością, a władzą.
-
„Dla nas lewica to masowy, zorganizowany ruch pracowniczy, walczący z wyzyskiem”
Gdy intelektualiści zajmują się swoimi moralnymi dylematami, a pracownicy fizyczni harują jak woły na linii montażowej, biznes może spać spokojnie. Gdyby intelektualiści potrafili nawiązać kontakt z załogami w zakładach pracy, biznes napotkałby problem, ponieważ podział pracy – który dzieli społeczeństwo…
-
Stosunki pracy w Polsce opierają się na nieprzestrzeganym prawie
W Polsce uznaje się, że stosunki pracy regulują z jednej strony indywidualne negocjacje między pracownikiem a pracodawcą, a z drugiej strony państwo, które wyznacza minimalne standardy. W oczywisty sposób ogranicza to możliwości działania związków zawodowych.
-
Czas wielkiego zastąpienia?
We współczesnej Europie zachodzą dwa równoległe procesy zastępowania – wypieranie partii tradycyjnej prawicy przez skrajną prawicę oraz wypieranie idei postępowych, z repertuaru politycznego partii, jeszcze niedawno uważanych za głównonurtowe, przez idee jawnie paranoiczne i potencjalnie zabójcze.