Polski kapitalizm

W piątym numerze Gromad piszemy o tym, co pomija się w opowieści o sukcesie polskiego kapitalizmu – ukrytym rozwarstwieniu społecznym, dyscyplinie w zakładach pracy, eksploatacji środowiska naturalnego.

„Organizacja pracy w Amazonie regulowana jest przez wyrafinowany system dyscyplinarny. Składają się na niego określone dla każdego działu normy pracy, „system oceny pracowniczej” i „notatki z rozmów z pracownikami” oraz wszechobecne skanery, poprzez które na niemal każdym stanowisku monitorowane jest tempo pracy z dokładnością co do sekundy.”

Sonia Burdyna „Pracownicy magazynowi i transportowi – przyszły bastion zorganizowanej siły roboczej?”

„Z punktu widzenia kapitału, intensyfikacja pracy oznacza (…) zwiększanie masy wartości dodatkowej. Natomiast z punktu widzenia robotnika, zwiększona intensywność pracy przekłada się na niższą jakość życia. Za obniżeniem jakości życia kryje się – poza wszystkim innym – uszczuplony fundusz energii życiowej, którą robotnik może przeznaczyć na samorealizację, a więc aktywność nie sprowadzającą się do reprodukowania swojej siły roboczej.”

Florian Nowicki „Trzy aspekty procesu odpodmiotowienia robotników budowlanych”

„W dyskusji publicznej nie pyta się o to, czy zaspokajamy podstawowe potrzeby społeczne, choć ich spełnienie jest czymś, co moglibyśmy osiągnąć sami: wybudować mieszkania, zapewnić zdrową i tanią żywność, rozwijać transport publiczny. Te kwestie są marginalizowane na rzecz dyskusji o inwestycjach sektora prywatnego.”

Rozmowa z Maciejem Grodzickim